Totaal aantal pageviews

woensdag 25 januari 2012

weer een beetje mens

25 jan 2012

vandaag ben ik met andries weer naar nieuwegein geweest bij dr van Kessel
we hebben met elkaar besproken hoelang ik nog aan de antibiotica moet blijven
als alles goed gaat zal het tot eind aug worden .dat is nog een heel eind maar gelukkig hebben we nu wel een richtlijn  .dr van Kessel heeft alles goed uitgelegd hoe en waarom het zo lang duren moet
ik zag wel dat ze het ook wel lang vind maar dat er geen andere mogelijkheid is
ze vertelde me dat ik met die avium micro bacterie de transplantatie absoluut niet aan zou kunnen en dat hij zeker weten moest zijn uitgeroeid
so be it
ook in baarn ben ik afgelopen maandag op controle geweest bij dr staaks en met hem zijn alle medicijnen besproken en hoe het nu weer met me ging
moe en verzwakt ,dat ben je elke keer dat je in het ziekenhuis bent beland .maar ik geef vast niet op
dus er is conditioneel weer werk aan de winkel
zo en dan nu het grote blijde nieuws
tatatataaaaaaaaaaaaa
IK WORD TWEE KEER OMA IN 2012
WAT EEN BLIJDSCHAP nu ook mirjam en jacob zwanger zijn









zondag 15 januari 2012

weer naar het ziekenhuis

het eerste hospital verblijf was er zo maar weer opeens
daar ging ik dus weer in de ambulance naar het ziekenhuis
ik was al een beetje kortademig in het weekend maar daar kwam een dikke vette verkoudheid om de hoek ik was er al bang voor
maandag had ik de dokter al gebeld maar de nieuwe assistente ging als een waakhond voor hem zitten en contakt is er niet gekomen
dus dinsdagmorgen was de koek totaal op en kon ik niks meer dan krom staan en mijn ogen dichtknijpen  weer de dok gebeld en deze keer was hij er vlug
mirjam [onze dochter] was inmiddels ook hier en die heeft gauw nog wat kleding enz in een tas gedaan en weg was ik
god wat is benauwdheid toch iets vreselijks het lijkt of je doodgaat
eigenlijk ben ik niet eens meer in staat om uberhoupt nog een zinnig woord te zeggen
ik heb een vreselijke week gehad op een kamer met verschrikkelijke zieke mensen die zo leek het elkaar afwisselde in diaree en braken en schreeuwen in grote benauwdheid
de ergste opname die ik ooit heb meegemaakt wat dat betreft
en nu zit ik weer thuis moe ,moe ,moe maar blij dat ik er nog ben
maar wel weer even is de teller op nul gezet dus is er weer werk aan de winkel voor de fysio en mij
voor alle mensen die deze blog op facebook volgen zal ik de officiele website even noemen om dat er vragen kwamen over de reacties die niet doorgestuurd werden
dat is http://www.longtransplantatie.nl
over 2 weken naar de longarts en naar het st anthonius voor de uitgestelde uitslag

woensdag 4 januari 2012

2012 here I come

2012 here i come
vandaag 4 januari is het 33 jaar geleden dat andries en ik getrouwd zijn
de dag begon gewoon zoals alle dagen ,gewoon in de dagelijkse routine van allerlei werkjes,boodschappen doen enz
vanmiddag moest ik naar de bus van het bevolkingsonderzoek om een foto te maken voor het borstkanker onderzoek. en voor dat ik daar naar toe ging heb ik gebeld met het st antonius ziekenhuis en aan de longtransplanratieverpleegkundige gevraagd of de uitslag van de sputumkweek al binnen was
maar marloes die normaal mijn vragen beantwoord was er niet en nicole ook niet
de aardige verpleegster beloofde mij dat ze om half 4 terug zou bellen als ik terug was van het onderzoek
dus ik naar de bus in de snijdende wind .met veel moeite ben ik de trap op gekomen en totaal buiten adem kwam ik daar binnen.gelukkig was de foto in een keer goed en hoefde ik mij niet twee keer uit te kleden
thuis gekomen heb ik om kwart voor 4 weer naar het st anthonius gebeld en kreeg te horen dat ik volgende week op de polie moest komen om alles te bespreken  en dat de verpleegkundige er niks over mocht zeggen , nou ik moet eerlijk bekennen dat de moed mij in de schoenen zonk
en dat is iets dat  mij niet zo gauw over komt ik zag mezelf alweer een half jaar aan de antibiotica
MAAR EEN UURTJE LATER WERD IK GEBELD DOOR HET ST ANTHONIUS
EN DE VERPLEEGSTER ZEI : IK MAG HET VAN DR VAN KESSL TEGEN JE ZEGGEN
DE BACTERIE IS NIET MEER AANGETROFFEN
andries en ik hebben samen een potje zitten huilen van puur geluk
ik weet natuurlijk niet of ik direct weer op transplantabel word gezet maar er is weer hoop
en ik mag het nu eindelijk vertellen
ik word weer oma mijn schoondochter en zoon zijn zwanger
yes yes yes WAT EEN GELUK
HOPELIJK GAAT HET NU ALLEMAAL GOED
dus 2012  kom maar op