Totaal aantal pageviews

zondag 27 januari 2013

4 jaar

de nieuwe maand in het nieuwe jaar is al weer  langzaam naar zijn eindje aan het gaan
en  in mijn gedachten ga ik ik 4 jaar terug
toen lag ik in het ziekenhuis voor de screening  voor de wachtlijst voor een longtransplantatie
ik lag daar met een jonge man van ongeveer 45 jaar die toen al opa was
dat vond ik heel jong voor een man . deze man leefde voorlopig bij zijn moeder want hij had geen eigen huis en moest daarom naar een verpleegtehuis ik weet nog dat hij vreselijk bang was
om bv  onder de douche te gaan , hij durfde nergens heen
ik heb hem nooit meer gezien maar heb nog dikwijls aan hem gedacht
het leek me leven in de hel als je zo vreselijk bang door het leven moest gaan
wij lagen samen zo een beetje te kletsen en hij dacht dat hij zo maar snel aan nieuwe longetjes geholpen zou worden
ik hielp het hem hopen , wist ik veel dat het zo verschrikkelijk lang zou duren

nu 4 jaar later wacht ik nog steeds en ben onderweg wat lotgenoten  verloren
zoals Piet . we zaten met elkaar in een revalidatie  club  in het ziekenhuis
grote goede piet goedlachs en vrolijk met in zijn portomonee een foto van zijn vrouw en tiener kinderen
trots liet hij hem zien en hij stond al op de wachtlijst, ik heb zo voor hem gehoopt  maar gaandeweg het traject is piet afgehaakt
 de laatste keer dat ik hem zag lagen we samen in het ziekenhuis
ik lag op een zaaltje naast die van hem en herkende zijn stem, maar lag zelf aan het infuus dus kon niet kijken of hij het werkelijk was  ...... dus wel

we hebben samen nog even gezellig gekletst en de volgende keer was Piet er niet meer
en nu wacht ik zelf  al zooo verschrikkelijk lang
mijn levensruimte is voornamelijk beperkt in de wintermaanden tot mijn huis
en alles doe ik via de pc
daar ontmoet ik vrienden, lotgenoten , koop ik allerhande dingen zoals kleding  en alles wat ik zoal nodig heb
want hoe langer het wachten duurt hoe minder echte mensen je tegenkomt
zelf kan je nergens naar toe en de meeste mensen hebben gewoon druk met zich zelf
en dan zie je dat er een golf van belangstelling op gang komt op het moment dat er iets gebeurt met een lotgenoot
vrienden genoeg
te veel misschien wel
met allemaal een mening , een woord  goede raad ,

kaarsjes , gebeden , duimen
maar deze week kwam mijn eigen vriendin met een klein bloemetje
zo maar ff een bakkie , niet zo lang , dan word je te moe
gewoon lieve echte belangstelling
wat doet dat toch goed, zomaar  en niet omdat het moet
dank je wel lieve mensen die er soms even voor me zijn