2012 here I come

2012 here i come
vandaag 4 januari is het 33 jaar geleden dat andries en ik getrouwd zijn
de dag begon gewoon zoals alle dagen ,gewoon in de dagelijkse routine van allerlei werkjes,boodschappen doen enz
vanmiddag moest ik naar de bus van het bevolkingsonderzoek om een foto te maken voor het borstkanker onderzoek. en voor dat ik daar naar toe ging heb ik gebeld met het st antonius ziekenhuis en aan de longtransplanratieverpleegkundige gevraagd of de uitslag van de sputumkweek al binnen was
maar marloes die normaal mijn vragen beantwoord was er niet en nicole ook niet
de aardige verpleegster beloofde mij dat ze om half 4 terug zou bellen als ik terug was van het onderzoek
dus ik naar de bus in de snijdende wind .met veel moeite ben ik de trap op gekomen en totaal buiten adem kwam ik daar binnen.gelukkig was de foto in een keer goed en hoefde ik mij niet twee keer uit te kleden
thuis gekomen heb ik om kwart voor 4 weer naar het st anthonius gebeld en kreeg te horen dat ik volgende week op de polie moest komen om alles te bespreken  en dat de verpleegkundige er niks over mocht zeggen , nou ik moet eerlijk bekennen dat de moed mij in de schoenen zonk
en dat is iets dat  mij niet zo gauw over komt ik zag mezelf alweer een half jaar aan de antibiotica
MAAR EEN UURTJE LATER WERD IK GEBELD DOOR HET ST ANTHONIUS
EN DE VERPLEEGSTER ZEI : IK MAG HET VAN DR VAN KESSL TEGEN JE ZEGGEN
DE BACTERIE IS NIET MEER AANGETROFFEN
andries en ik hebben samen een potje zitten huilen van puur geluk
ik weet natuurlijk niet of ik direct weer op transplantabel word gezet maar er is weer hoop
en ik mag het nu eindelijk vertellen
ik word weer oma mijn schoondochter en zoon zijn zwanger
yes yes yes WAT EEN GELUK
HOPELIJK GAAT HET NU ALLEMAAL GOED

dus 2012  kom maar op