de zomer is gelopen en daarom zit ik zo eens terug te denken aan de afgelopen maanden
twee klein kindjes heb ik gekregen , reden om dankbaar voor te zijn , en allebei de doopdiensten heb ik mee mogen maken prachtig was het , genoten heb ik er van
maar nu komt de donkere koude tijd er weer aan de tijd dat alle longpatienten geen kant op kunnen ten minste ik niet , als het zo koud is kan ik eigenlijk gewoon de deur niet meer uit
de allerkleinste dingen kosten gewoon de grootste moeite ,elke dag opnieuw moet je alles uit de kast halen om de gewone dingen van het leven zoals , koken , kleine huishoudelijke dingetjes en de verzorging van je zelf en alle andere dingetjes aanzien die je altijd met het grootste gemak kon doen en die nu door je man en je dochter gedaan worden
het leven is vooral in de koude maanden een gevecht om te overleven
iedere dag zit ik op mijn stalen ros en de afstand word steeds korter en de fietstijd word steeds langer
. ik had van mijn lang zal ze leven niet kunnen bedenken dat ik nu al zoveel jaar een hometrainer in mijn woonkamer zou hebben staan en dat ik er elke dag gewoon op zou klimmen ook al haat ik het kreng
eerst naar de wc want anders ben je zo benauwd dat je in je broek moet plassen dus eerst maar de toilet en dan voor de trap even goed uitrusten
,dan klim je de berg op tot het eerste rust station dat is ongeveer zo hoog dat je je armen op het overloop kan liggen en dan uitrusten en als je hart weer in een rustig tempootje slaat en er genoeg lucht aanwezig is dan de top en blij dat we het weer hebben gehaald
gelukkig is er in de winter de pc waar je met lieve mensen schrijft , elkaar moed in spreekt en moppen tapt
ook al zijn we allemaal bepaald niet de meest gezonde mensen die je maar kan bedenken
maar ik hoop toch echt dat mijn langste wachttijd er nu op zit
ik had nooit gedacht dat het zoo verschrikkelijk lang zou duren maar ja het zij zo
en dat ik ook ooit weer eens een lange wandeling zal kunnen maken en weet ik veel wat ik allemaal graag zou willen doen
duizend en een wensen heb ik of eigenlijk wensjes want heel veel ongewone dingen wens ik niet
gewoon leven , echt leven en naar buiten kunnen wanneer je maar wil
Ik hoop zo voor jou dat je snel aan de beurt bent voor nieuwe longen.
BeantwoordenVerwijderenHet is echt een kwestie van overleven geworden.
Maar een mens is oersterk in het overleven, dat blijkt wel.
je heb geen keus, ook jij wil zo graag alles kunnen doen met je kleinkindertjes.
En die tijd komt, daar blijven we van uit gaan.
Ik hoop dat je de winter een beetje goed door komt.
Respect voor jou van mij hoor.
liefs Tilly
dank je wel lieve tilly
BeantwoordenVerwijderensterkte ook nog voor jou nu jij je moeder moet missen
en ook voor rien hou vol jongen
Hallo Gerda
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben een lotgenoot Marga uit Den Haag
Vond je blog zo zielig *zucht* want ik ken het zo goed.
Wat de verpleegkundige mij geleerd heeft werkt nl erg goed en wilde dat graag met je delen. Komttie :-))
Haal rustig adem en loop drie treden op
sta vervolgens stil en haal adem in uit in uit
Dit herhalen tot je boven bent *gewoon*
Wens je sterkte hoor Groet Marga
hallo Marga
BeantwoordenVerwijderenik voel me niks zielig hoor maar deze ziekte is wel rot
wat leuk dat je bij me reageert
sta je ook de wachtlijst voor nieuwe longen ??
laat het eens weten , je kan me ook vinden op face book
groetjes gerda
Hoi Gerda
BeantwoordenVerwijderenNee ik sta niet op de lijst,
Ik ben nu 57 jaar en heb gold 4 maar kan eigenlijk nog best veel.
Dus ben gewoon nog tegoed gelukkig.
Na twee longontstekingen liep ik met rollator en zuurstof buiten maar inmiddels gaat het weer goed. En kan ik weer zonder zuurstof mijn honden uitlaten.Mag niet mopperen dus.
Moet nu 16 uur per dag zuurstof maar ik doe alleen s nacht omdat het echt niet nodig is en mijn saturatie niet lager dan 92 komt.
Vind het leuk om je op face te zoeken dus je hoort me wel
Groetejs Marga Kerkhoven.